Fabuła książki jest oparta na prawdziwych wydarzeniach z końca lat 30. i okresu okupacji niemieckiej w Warszawie. Po zajęciu stolicy przez Niemców, trzej główni bohaterowie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. W październiku 1939 wstępują do lewicowej Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN) biorąc udział w jej akcjach małego sabotażu m.in. nalepiają karteczki na obwieszczeniu gubernatora Hansa Franka o utworzeniu Generalnego Gubernatorstwa, na których widnieją słowa: Marszałek Piłsudski powiedziałby: a my was wszyscy w d.... mamy. Podejmują się również różnego rodzaju prac zarobkowych.

Z PLAN-u odeszli miesiąc przed rozbiciem organizacji przez Niemców, szukając nowych możliwości działania w konspiracji. Jednocześnie uczą się, m.in. organizują spotkania dyskusyjne. W marcu 1941 wstępują do Szarych Szeregów Chorągwi Warszawskiej i rozpoczynają działalność w Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. W listopadzie 1942 stają się członkami Grup Szturmowych.

Po aresztowaniu Janka Bytnara „Rudego” przez Gestapo, „Zośka” organizuje akcję odbicia przyjaciela, przeprowadzoną 26 marca 1943. „Rudego” udało się uwolnić, jednak wskutek obrażeń odniesionych podczas torturowania przez funkcjonariuszy Gestapo zmarł 30 marca 1943. Tego samego dnia zmarł śmiertelnie ranny podczas akcji „Alek”. „Zośka” ginie w akcji w Sieczychach 20 sierpnia 1943.

Zródło: Wikipedia.org